Αναμνήσεις του ανύπαρκτου

Η αγάπη.

Μόνο τη φανταζόμαστε και είναι ακριβώς όπως τη φανταστήκαμε.

Δεν έχει σημασία που γερνά το σώμα.

Το συναίσθημα ανθίζει παρά την τρομακτική ξηρασία.

Εγώ πιο πολύ θα πενθώ όχι γι’ αυτά που έχασα,

αλλά για όσα δεν πρόλαβα να χάσω.

*

Αφήγημα σε δεκαπέντε πράξεις με τρεις ήρωες

Πρόσωπα

Αυτός: μιλά κυρίως στον εαυτό του- με πλάγια γράμματα

Εκείνη: η αφηγήτρια

Η Άλλη: η αγιοποιημένη ηρωίδα, η πρώην σύζυγος, η Μυρτώ με πλάγια γράμματα