Άνθρωποι σε ζοφερούς καιρούς

Ρόζα Λούξεμπουργκ (1871-1919), Βάλτερ Μπένγιαμιν (1892-1940), Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956) "Οι ζοφεροί καιροί δεν είναι κάτι καινούριο, δεν αποτελούν κάτι σπάνιο στην ιστορία. Πεποίθησή μου, το υπόβαθρο που πάνω του ζωγραφίζω τις προσωπογραφίες αυτές, είναι ότι ως και στους πιο ζοφερούς καιρούς έχουμε το δικαίωμα να περιμένουμε μιαν έκλαμψη και ότι μια τέτοια έκλαμψη ενδέχεται κάλλιστα να έρθει από το αβέβαιο, τρεμουλιάρικο και συχνά ασθενικό φως, που ορισμένοι άνθρωποι θ' ανάψουν με τη ζωή και το έργο τους και θα το σκορπίζουν όσο ζουν". Αυτό επιχειρεί να κάνει στο βιβλίο της η φιλόσοφος και κοινωνιολόγος Χάννα Άρεντ (1906-1975).