Άντρες πάσης χρήσης

Τι κοινό έχουν ένας συγγραφέας που ευχήθηκε να είχε μια κανονική δουλειά λογιστή, ένας συντάκτης εβδομαδιαίας στήλης σε γυναικείο περιοδικό, ένας Ιησούς που προσπαθεί να επινοήσει μία νέα θρησκεία, ένας απατημένος σύζυγος, ένας μάγος σε σύνταξη, ένας Αδάμ που κουτουπώνει μια Εύα, ένας υπάλληλος φωτοτυπικού κέντρου, δύο γέροντες φίλοι κρυμμένοι σε ένα κρησφύγετο, και ένας περιπτεράς που ζει τον έρωτά του;

Είναι όλοι αντρικοί χαρακτήρες, μέσα σε εννέα γλυκόπικρα διηγήματα γεμάτα χιούμορ, ευαισθησία και αυτοσαρκασμό.

Άντρες σε κατάσταση πτώσης, οι οποίοι κινούνται σε δρόμους όχι τόσο δημοφιλείς και φαντεζί. Που αποτυγχάνουν όχι μόνο μπροστά στα μάτια του κόσμου, αλλά –ακόμη χειρότερα– μπροστά στα δικά τους μάτια.

Αντρικές φιγούρες της διπλανής πόρτας, που προσπαθούν να

προσδιοριστούν από εαυτό, καταστάσεις και άλλους, γι’ αυτό και πάσης χρήσης.