Αστερίκιος και Κλεοπάτρα

Απροσδόκητο εγχείρημα η μετάφραση του Αστερίξ στα αρχαία Ελληνικά, αλλά θελκτικό! Οχι,όχι - μην περιοριστείτε, όταν διαβάζετε, στο να φρεσκάρετε και να επαληθεύσετε τις γνώσεις που αποκομίσατε μελετώντας κάποτε Ξενοφώντα και Πλάτωνα. Τα Αρχαία είναι φυσικά σωστά - και αν βρείτε κάποιο λάθος να μας ενημερώσετε. Οι ήρωες μας μιλούν την αττική διάλεκτο της κλασσικής εποχής, πλουτισμένη με κάποιες ομηρικές αναμνήσεις και ελάχιστες λέξεις "νεότερες" - γιατί όχι όταν πρόκειται για τους Ολυμπιακούς του 52 π.χ.; Ωστόσο το σημαντικό, και ιδιαίτερα διασκεδαστικό, είναι ότι η σεβάσμια γλώσσα του Αισχύλου και του Αριστοτέλη χρησιμοποιείται σε καθημερινές κουβέντες, λογοπαίγνια, καυχησιές, μικροκαυγάδες και πειράγματα. Παιχνίδι ανάρμοστο με την αρχαία κληρονομιά; Οχι βέβαια! Το ίδιο συμβαίνει και με τις κωμωδίες του Αριστοφάνη, που περισσότερο απο κάθε άλλο συγγραφέα πλησιάζει τη ζωντανή γλώσσα της αρχαίας αγοράς. Η μήπως νομίζετε ότι οι Αρχαίοι άλλο δεν έκαναν παρά να διερευνούν ολημερίς τα θεμέλια της πολιτικής και της φιλοσοφίας; Η απόδοση στα αρχαία ελληνικά έγινε απο τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Κλασσικής Φιλολογίας κο Φάνη Κακριδή. Σχετικά με την ιστορία: Μπορεί ο Καίσαρας να είχε κατακτήσει όλο το κόσμο, αλλά είχε και ο ίδιος τις αδυναμίες του όπως την υπέροχη μύτη της Κλεοπάτρας όπως ομολόγησε και ο ίδιος:"Προσηνής μεν εστί, αλλ΄ ευθύς την χολήν επί της ρινός έχει, τάλλα καλλίρινος ούσα!". Αυτό βέβαια δεν τον εμπόδισε να βάλει στοίχημα για την αξιοπρέπεια αυτής της μεγάλης βασίλλισας ένα ανάκτορο. Ο Νουμερόμπις αρχιτέκτονας της κακιάς ώρας μη μπορώντας να ανταπεξέλθει θα ζητήσει από τον Πανοραμίξ να τον βοηθήσει και έτσι αυτός ο Αστερίξ και ο Οβελίξ θα ξεκινήσουν για την Αίγυπτο και όπως λέει και ο Μαζεστίξ: "Την των Γαλατών παιδείαν παρ' όχθαις Νείλου ποταμού πρεσβεύσετον!" Οι τρεις Γαλάτες διαπιστώνουν και οι ίδιοι ότι μια ωραία μύτη μπορεί να σβύσει όλα τα στραβά μιας βασίλλισσας "κακοτρόπω γυναικί έοικεν,πλήν την ρίνα καλήν έχει!"...αλλά καλύτερα ας μην το γενικεύσουμε αυτό το σημείο! Οι Αιγύπτιοι θα γνωρίσουν τα προτερήματα της σούπας που δυναμώνει, το ανάκτορο θα αρίσει να υψώνεται, αλλά δεν θα λείψουν και οι εχθροί με αποτέλεσμα να πέσουν σε δυσμένεια .Αλλά μια μεγάλη Κλεοπάτρα θα σταθεί δίκαιη: "Ηδίκηκα υμάς,Γαλάται! Ελεύθεροι έσεσθε!" και οι τρεις φίλοι θα συνεχίσουν το έργο μόνο που ο Καίσαρας δεν θα ανεχτεί να χάσει το στοίχημα. Αλλά ακόμα και αυτός θα υποκλιθεί μπροστά στην μεγαλοπρέπεια μιας μεγάλης γιατί:" Η μην Κλεοπάτρα ταχύ την χολήν επί της ρινός έχει!". Η μεγάλη βασίλισσα θα ευχαριστήσει τους Γαλάτες: "Επεδείξαθ΄ εαυτούς μέγα δυναμένους Γαλάται, και δικαίως θμάς ευγνωμονεί βασιλισσών ή βασίλισσα...εγώ!" Οι τρεις Γαλάτες ικανοποιημένοι επιστρέφουν με ευχάριστες αναμνήσεις ενώ ο Οβελίξ βελτίωσε την διαπολιτισμική άποψη του για τα μενίρ, αλλά όπως λέει και ο Μαζεστίξ:"Τοίς γαλατικοίς πατρίοις εμμένωμεν!"...