Δημήτρης Χορν

Αυτό το βιβλίο φωτογραφιών, συνεντεύξεων, θεατρικών προγραμμάτων, αγαπητέ αναγνώστη, δεν είναι από χαρτί όπως όλα τα βιβλία. Οι σελίδες του βγήκαν μέσα από τη σκόνη των παλαιοβιβλιοπωλείων. Και θέλω να τα ευχαριστήσω όλα, όπως και τους συγγραφείς - κριτικούς - δημοσιογράφους των άρθρων. Πήρα το "όχημα" της κυρίας Τζίας από την Σόλωνος κι έφτασα μέχρι τα υπόγεια της Ηφαίστου. Παζάρεψα με το γερο-Νασιώτη, και βρέθηκα στην Άστιγγος. Εκεί ο λαϊκός Μαρίνος με την ευγενική γυναίκα του (Μαρίνο, σκέτο να με λες, άσε το "κύριε"), πιο δίπλα χαμογελαστός ο Ντίνος, κάτι θα μου έχει φυλάξει και τα παιδιά στο δισκάδικο, ο Κώστας και ο Άγγελος, θα μου πουν εκατό φορές ψέματα για να με δουν να λαχταράω (πως μου βρήκαν τάχατες κάτι καινούργιο) και μία φορά αλήθεια: - Έλα σου βρήκαμε "Χορν". [...] Ο Ηθοποιός του φωτός και η φωνή του ρίγους είναι το σπίρτο στην πυρίτιδα που εκρήγνυται για να κάνει κόκκινες τις παλάμες των θεατών [...] (από την εισαγωγή του επιμελητή)