Έρημος όπως έρωτας

Είναι ένα καρότσι οι ρόδες του υπόσχονται την αιώνια φυγή ο μπροστινός τροχός τρίζει το σπρώχνω σταθερά βαδίζοντας στην άκρη του δρόμου μέχρι που ο δρόμος χάνεται δεν υπάρχει δρόμος δεν υπάρχει κανείς μόνο αέρας. Ξήλωνε το φαρδύ ρούχο της στέρησης με τις τεράστιες άδειες τσέπες. Γυμνώθηκε τελείως. Νήματα είναι τα σώματα, είπε, να τα υφάνεις περιμένουν. There is a cart its wheels pledge perpetual flight the front wheel squeaks I push it steadily by the side of the road until the road vanishes there is no road there is no one only air. She was unpicking deprivation's large garment with the huge empty pockets. She stripped to the buff. Bodies are threads, she said, they wait for you to weave them.