Γάλλοι στοχαστές

Σε τούτο το βιβλίο περιέχονται κείμενα, που αναφέρονται σε Γάλλους σημαντικούς παράγοντες της σκέψης και του ήθους, οδηγητικούς της Ευρώπης και όλου του κόσμου. Απ’ αυτούς σπουδαιότερος μού φάνηκε ο Αλμπέρ Καμύ, γι’ αυτό το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου καλύπτεται από λόγο γι’ αυτόν. Το αρχικό θέμα τούτου του βιβλίου είναι του Εμίλ Ζολά ο νατουραλιστικός του λόγος στη Λογοτεχνία και στο Θέατρο. Ο νατουραλισμός του αγκαλιάζει προβλήματα της καθημερινότητας της κοινωνίας των ανθρώπων, των οποίων πυρήνας είναι ο πόνος. Και Εμίλ Ζολά αποδείχθηκε άτυπος, αλλά στιβαρός, κοινωνικός ηγέτης. Ο δεύτερος πολύ αποδοτικός του πνεύματος της εποχής του είναι ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ. Ιδιαίτερα η συμβουλή τούτου του λογοτέχνη-φιλοσόφου στην κριτική του Μαρξισμού και στους αγώνες του για την αφύπνιση της κοινωνίας είναι εξόχως επωφελής και αξιομνημόνευτη. Η επαφή του Σαρτρ με τον Καμύ αρχικά υπήρξε φιλική και αγωνιστική∙ προέκυψαν όμως με τον καιρό διαφορές γνώμης, διαφοροποιήθηκε η σκέψη τους κι έγιναν εχθροί, όπως συμβαίνει σχεδόν με την φιλοδοξία όλων των πρωταγωνιστών.