Γη μήτηρ

Ένα σπαρακτικό ελεγείο για τον θάνατο της μητέρας σε είκοσι οκτώ ποιήματα, που αποτυπώνουν τη βαθιά τρυφερότητα της σχέσης μάνας και κόρης, αλλά και την ψυχική στάση απέναντι στη φθορά, στο τέλος, στην απουσία. Το πένθος, η μνήμη, ο πόνος, η μοναξιά, η επίγνωση του ανεπίστρεπτου, η σιωπή μέσα από τον λυρισμό των αληθινών αισθημάτων και των ακριβών λέξεων. Πίσω από τον λυρικό αποχαιρετισμό σκιαγραφείται, συνάμα, με ένταση και λιτότητα η προσωπικότητα, το ειδικό βάρος, η ψυχική ενέργεια ενός ανθρώπου που έφυγε έχοντας εμπνεύσει βαθιά αγάπη.