Ιστορίες και μνήμες της Δόξας Σιταγρών

Το χωριό των Σιταγρών δημιουργήθηκε το 1922 από Πόντιους πρόσφυγες. Αρχικά απαριθμούσε περίπου 40 οικογένειες και είχε την ονομασία Μιναρέ-Τσιφλίκ. Οι συνθήκες ήταν ιδιαίτερα δύσκολες, από τη μια λόγω της ανέχειας και της φτώχειας κι από την άλλη λόγω της φυσικής τοποθεσίας του χωριού, μιας και βρισκόταν σε ελώδη περιοχή, με πολλή υγρασία, λάσπη και άλλες δυσκολίες. Ο χειμώνας του 1922-23 υπήρξε βαρύς και η μάχη για την επιβίωση πολύ δύσκολη. Παρόλα αυτά η δύναμη των προσφύγων υπήρξε αρκετή για να επιβιώσουν και σε μια τριετία το χωριό απαριθμούσε 230 ποντιακές οικογένειες. Το χωριό άρχισε να σταθεροποιείται και σιγά-σιγά ιδρύθηκε το τετρατάξιο τότε δημοτικό σχολείο και η εκκλησία του χωριού. Βέβαια αντίθετα με την υλική ανέχεια των πρώτων κατοίκων των Σιταγρών, υπήρχε μεγάλος πνευματικός πλούτος, ο οποίος φαίνεται από την έφεση που είχαν οι Σιταγρινοί στις τέχνες. Εξάλλου το ποντιακό στοιχείο, το οποίο είναι χαρακτηριστικό του χωριού, έχει έφεση στην πρόοδο και τις τέχνες. Έτσι τον Ιανουάριο του 1925 δημιουργήθηκε ο πρώτος πολιτιστικός σύλλογος του χωριού, ο "Απόλλων", ενώ λίγο αργότερα και ο δεύτερος σύλλογος, ο " Όμηρος". Ο κάθε σύλλογος από τους παραπάνω είχε και το ποδοσφαιρικό τμήμα του. Μπορεί ο αναγνώστης να φανταστεί πόση διάθεση υπήρχε για να ιδρυθούν 2 πολιτιστικοί σύλλογοι σε ένα νεόχτιστο χωριό! Το παρόν βιβλίο όμως σκοπό έχει να εξιστορήσει την ίδρυση και την πορεία της ποδοσφαιρικής ομάδας "Δόξα Σιταγρών", καθώς και την προϊστορία της. Οπότε όλα τα υπόλοιπα στοιχεία παρατίθενται παρενθετικά, ενώ η αναφορά στο πάθος των Ποντίων για τις τέχνες, τον πολιτισμό και την ανάπτυξη βοηθά τον εκάστοτε ενδιαφερόμενο να τους κατανοήσει. Μεταξύ άλλων, έτσι λύνεται και η εξής απορία: πώς γίνεται από ένα τόσο μικρό προσφυγικό χωριό να ξεπήδησε μια τόσο μεγάλη και ιστορική ομάδα.