Κρύο γάλα

Όλοι οι μονόλογοι πηγάζουν απ’ την ίδια ανάγκη. Όλα τα κείμενα, η κάθε λέξη αποκαλύπτει τη σχέση σου με τους άλλους κυρίως με τα χέρια που σε τάισαν, σε άγγιξαν ή σε προσπέρασαν. Η φωνή σου είναι ο απόηχός τους κι ό,τι θα απομείνει από εσένα. ***** [...]Υπάρχουν άνθρωποι που αλλάζει το πρόσωπό τους όταν κοιτάνε κάτι όμορφο, τους έχεις παρατηρήσει; Μαλακώνουν οι ρυτίδες στο μέτωπο, γίνονται γραμμούλες που κοιτάνε προς τα πάνω και στα μάγουλά τους σχηματίζονται μικρές φράουλες.[...] [...]Όπου κι αν πας, πάντα επιστρέφεις στο ίδιο στομάχι· [...]Το κλαδί της πορτοκαλιάς λικνίζεται επιδεικτικά μπροστά σου: έλα, μην αργείς. Θα πας;[...]