Με το ψαλίδι στο χέρι

Αυτό το βιβλίο είναι κομμάτι μιας ζωής, που ξεκίνησε μέσα απ’ τα σοκάκια της κατοχικής Καλλιθέας κι απλώθηκε σ’ ένα ατέλειωτο ταξίδι. Με το ψαλίδι στο χέρι ο Κώστας γύρισε τον κόσμο και συγκέντρωσε εμπειρίες και γνώσεις. Βρέθηκε σε κρουαζιερόπλοια για την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, μετανάστης στη μεταπολεμική Γερμανία, κουρέας στη Νότιο Αφρική και τη Ροδεσία την περίοδο του Άπαρτχαϊντ, οικογενειάρχης στις ΗΠΑ, αλλά και λαθρεπιβάτης στο ταξίδι της επιστροφής. Με χιούμορ και διαύγεια αφηγείται τη ζωή του, απέναντι στον καθρέφτη του κουρείου. Απόσπασμα Το μεγαλύτερο κομμάτι της παιδικής και εφηβικής μου ηλικίας το έζησα στο κουρείο του πατέρα μου. Τα πιο πολλά πράγματα τα έμαθα στο πεζοδρόμιο, στο καλύτερο πανεπιστήμιο. Πήρα πολλά από τη ζωή μου στο κουρείο, αλλά κι απ’ όλες τις άλλες δουλειές που έκανα μεγαλώνοντας περιπλανώμενος στον κόσμο. Μάζεψα εμπειρίες στα πολυάριθμα ταξίδια μου. Μπορώ να πω ότι γύρισα σχεδόν όλο τον πλανήτη. Όποιος διαβάσει αυτό το βιβλίο πρέπει να με αντιμετωπίσει με επιείκεια. Δεν είμαι άνθρωπος των γραμμάτων και δεν θα ήθελα να με κρίνουν πολιτικά, αλλά για όσα έζησα και μοιράζομαι μαζί σας. Όσα κατέγραψα εδώ τα είδα με τα παιδικά μου μάτια και δεν κατηγορώ κανέναν. Έτυχε να βρίσκομαι στην κατάλληλη θέση και οι αναμνήσεις μου είναι ακόμα τόσο ζωντανές, σαν να γίνανε χτες. Πού να ξεχάσω τι έζησα, όταν περπατάω στο κέντρο της Αθήνας; Οι σκέψεις τριβελίζουν το μυαλό μου. Σε τόσα κράτη πήγα, πλούσια και φτωχά και θα μπορούσα να ζω μια ακόμα καλύτερη ζωή από τη σημερινή, στην Ελλάδα. Αλλά επιθυμία και πόθος μου πάντα ήταν να περπατώ στην πατρίδα μου, στα στενάκια της Καλλιθέας και να βλέπω τον Σαρωνικό από το Φάληρο. Ίσως έτσι είναι πιο εύκολη η ενθύμηση των παιδικών μου χρόνων. Είναι το φάρμακο που γλυκαίνει κάθε μικρή καθημερινή δυσκολία.