Μεσάνυχτα, στον κήπο τής Γεσθημανή

Ο κήπος της Γεσθημανή ήταν ο τόπος, ο χώρος, όπου διενεργήθηκε, όπου ουσιαστικά υλοποιήθηκε, η παράδοση του Ιησού στην προδιαγεγραμμένη μοίρα του. Ύστερα, ήρθαν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι. Μόλις λίγα χιλιόμετρα λοιπόν χωρίζουν τα τείχη τής Ιερουσαλήμ από τον κήπο τής Γεσθημανή, όπως μόνο λίγες λέξεις, κάποια σκόρπια ευφυολογήματα, και μια έωλη αναζήτηση ανερμάτιστων γλωσσικών νεολογισμών και παιγνίων, χωρίζουν τη συμβατική, εξημερωμένη, μαρξιστική θεώρηση από τη μετα-μαρξιστική φλυαρία. Τα μεσάνυχτα στον κήπο τής Γεσθημανή, το λυκόφως τής ριζοσπαστικής και επαναστατικής σκέψης, δημιουργούν μια κάποια μάλλον υποκριτική ανησυχία, η οποία, ωστόσο, δε διαρκεί πολύ. Οι θεωρητικοί τού κινήματος και οι κομματικοί καθοδηγητές έχουν από ώρα ξεκινήσει να συζητούν χαμηλόφωνα, ανακαλύπτοντας -αίφνης- πως τελικά δεν ήταν τόσα πολλά αυτά που τους χωρίζουν. Αγκαλιασμένοι και εύθυμοι προχωρούν προς την έξοδο του κήπου κι ένα κλίμα αγαλλίασης και ικανοποίησης τους κατακλύζει. Τόσο, που ούτε καν πρόσεξαν κάποια σκυφτά σώματα που περνούσαν σιωπηλά την πύλη τής εισόδου. Σε κάποιους θύμισε το προλεταριάτο, αλλά γρήγορα έδιωξαν την ενοχλητική σκέψη από το μυαλό τους και συνέχισαν τον προειλημμένο βηματισμό τους.