Όταν μιλούσα στο πηγάδι

…Έβγαλε (…) ο κυρ Αχιλλέας έναν χάρτη, και (…) μας έδειξε πρώτα πού είναι η Ελλάδα και (…) πού είναι η Γαλλία, που

βασικά ήταν πολύ-πολύ κοντά στην Ελλάδα -πάνω κάτω δυό σπιθαμές μονάχα μακριά!-…κι έτσι, άκουγα και μάθαινα φανταστικές ιστορίες για Παρίσια, όπου εκεί -όπως μου έλεγε- τα τρένα πηγαίνουν σαν μυρμήγκια κάτω από την

πόλη, και ο απόπατος -που εκεί δεν βρωμάει- ήταν μέσα στο κάθε σπίτι, και έτσι δεν χρειάζεται να βρέχεσαι, όπως

εδώ, (…)για να πας έξω να κάνεις τα κακά σου, και για να σκουπιστείς δεν χρειάζεσαι εφημερίδα, γιατί εκεί έχουν

ένα ειδικό μαλακό χαρτί (…), και τον χειμώνα για ζεστασιά δεν χρειάζεσαι να καις όλη τη μέρα την γκαζιέρα, που η

μάνα σου την έχει για να μαγειρεύει, γιατί εκεί έχουν στους τοίχους μέσα κάτι σωλήνες με ζεστό νερό, και άλλα, και

άλλα... («Ο κυρ Αχιλλέας).