Πάνος Αραβαντινός

Η παρούσα έκδοση αποτελεί την πρώτη προσπάθεια πλήρους, κατά το δυνατόν, καταγραφής και παρουσίασης του έργου του ζωγράφου και σκηνογράφου Πάνου Αριστείδου Αραβαντινού. Ο Πάνος Αραβαντινός (1884-1930) εργάστηκε αρχικά στην Ελλάδα και κατόπιν στη Γερμανία του μεσοπολέμου, σε μία σημαντική περίοδο για την ιστορία της σκηνογραφίας. Στη Γερμανία αναγνωρίστηκε ως ένας από τους σημαντικότερους σκηνογράφους της εποχής του, δημιουργώντας σκηνικά για περισσότερες από 110 παραστάσεις όπερας, οπερέτας, μπαλέτου και θεάτρου πρόζας, από το 1917 έως και το 1930. Αξίζει μάλιστα να τονιστεί ότι, για διάστημα μεγαλύτερο από μία δεκαετία μετά το θάνατό του, οι σκηνογραφίες του εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούνται σε γερμανικά και άλλα ευρωπαϊκά λυρικά θέατρα. Είναι επίσης ενδεικτικό ότι στην πρώτη έκδοση του πολύ σημαντικού έργου των Walter Rene Fuerst και Samuel J. Hume για τη σκηνογραφία κατά τον εικοστό αιώνα (Twentieth-Century Stage Decoration, 1929) ο Αραβαντινός αναφέρεται σε πίνακα μεταξύ σκηνογράφων όπως οι Adolphe Appia, Leon Bakst, Alexander Benois, Andre Boll, Marc Chagall, Edward Gordon Craig και άλλοι, των οποίων η παρουσία σφράγισε το παγκόσμιο καλλιτεχνικό στερέωμα κατά την περίοδο 1904-1929. Παράλληλα με τη μελέτη του σκηνογραφικού του έργου, για το οποίο είναι κυρίως γνωστός, η μονογραφία αυτή επεκτείνεται επιλεκτικά και στη μελέτη του αξιόλογου ζωγραφικού του έργου, που περιλαμβάνει μια μεγάλη σειρά προσωπογραφιών επιφανών προσωπικοτήτων της ελληνικής κοινωνίας της εποχής του, καθώς και άλλα ζωγραφικά είδη, όπως τοπία, νεκρές φύσεις, ηθογραφικά θέματα και μία σειρά από έργα γραφίστικης. [...] (από την εισαγωγή της συγγραφέως)