Πορείες θανάτου...και ζωής

Με το έργο αυτό, είναι σα να κατασκεύασα μια κιβωτό, όπου μέσα μάζεψα τις μαύρες μνήμες από τις ζωές και τα όνειρα των προγόνων μου. Μόνο έτσι θα μπορέσω να σώσω αυτά τα σπαράγματα της ιστορίας του ξεριζωμένου πολιτισμού τους από την πατρίδα τους, στην περιοχή του Βεζίρκιοπρου του Δυτικού Πόντου, και της πικρής εγκατάστασής τους στη νέα τους Πατρίδα, στον Κούκο Πιερίας, που δεν τους υποδέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες. Το κάνω τώρα, επειδή τυχαίνει να είμαι αυτήκοος μάρτυρας των γεγονότων που περισυνέλεξα διαχρονικά στην κιβωτό μου, από τους ξεριζωμένους της πρώτης γενιάς, αφού πρώτα τις ανέσυρα από τη χρόνια λησμονιά. Η επόμενη γενιά πρέπει ν’ ακούσει από εμάς γι’ αυτά τα σπαράγματα μνήμης, να τα εμπεδώσει πρώτα στην ψυχή της και μετά να τα περισώσει και να τα διαδώσει.