Θάλασσα

Συγκλονιστική απεικόνιση της αναμέτρησης μιας χούφτας θαλασσινών με τα στοιχεία της φύσης στη διάρκεια ενός ναυαγίου, σε μια νουβέλα γραμμένη με μαεστρία που έγινε αμέσως κλασική στο είδος της. Βιβλίο που υμνήθηκε από την κριτική και σχεδόν ταυτίστηκε με τον συγγραφέα του. Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1943.

Ένα κύµα έφτανε κουλουριασµένο, µουλωχτό, και τ’ ανακάλυψαν, στην ώρα, οι φωτερές γλώσσες του φαναριού. Το δείξανε π’ άνοιξε σαν µαγικό ριπίδι, που έκλεισε σάµπως πλανερή ουρά µυθικού παγονιού, µε χρυσοπράσινες ανταύγειες.

Χτυπώντας απ’ έξω απ’ τα παραπέτα της βάρκας, τίναξε πίδακες τους αφρούς και πισωγυρίζοντας σούφρωσε µε µύριους ρόχθους. Αναρρουφήχτηκε και γλίστρησε ολοσκότεινο πέρα απ’ τη θολούρα που άπλωνε απ’ την άλλη µπάντα της βάρκας αφώτιστη η σκιά του πανιού.

∆εύτερο, χειρότερο, ακολουθούσε, βουίζοντας, κι έκανε παιχνίδια µε τα φωτερά ξεφτίδια του φαναριού. ∆ίσταξε να χιµήσει κι ασώτευε τα καµώµατά του µπροστά στην πλώρη. Άνοιξε µια κατασκότεινη γλιστερή λακκούβα να παγιδέψει το λάιφ µποτ, να το φέρει µε τη µούρη εκεί µέσα. Ένας νερένιος τροχός τούς άνοιγε µιαν άβυσσο, µέσα σε µυριόχρωµες σκιές και φιδωτά σκοτάδια· σαλαγούσαν, µε βουητά, σάµπως τροµαγµένα γιδοπρόβατα, ροβολώντας σ’ άπατους γκρεµούς…