Τση λαλάς μου τ’ ανεστορήματα

«Μεγάλη σημασία έχει και προσοχή! Να το θυμάσαι, ήκουσες; Αρχαία πράματα. Ω! Ανατριχιώ! Ανατρίχιασα, ο πατέρας μου μας τα’ λεγε κι ήκλαιγε!» Αυτά είναι αυτολεξεί τα λόγια της αγαπημένης μου γιαγιάς, στο τέλος μίας εκ των αφηγήσεων του βιβλίου. Πρόκειται για 30 ιστορίες, τοπικούς μύθους και δοξασίες, αφηγήσεις σαν παραμύθια με ηθικά διδάγματα για παιδιά και όχι μόνο, αφού υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα ανάγνωσης, αποτυπώνοντας μια εθνογραφία της ζωής στην Κρήτη πριν από δεκατίες, έως και στα βάθη των αιώνων σε ορισμένες περιπτώσεις. Τα… «ανεστορήματα» στην κρητική διάλεκτο, αυτά που θυμάται και αφηγείται η γιαγιά, όπως τα άκουσε από τον πατέρα της, αλλά και η ίδια έπλεξε στον νου. Ο προπάππους μου, ακόμα και σήμερα είναι γνωστός ως «ο ποιητής» στο Χαμέζι στη Σητεία της Κρήτης. Το χωριό που γεννήθηκε και μεγάλωσε η αφηγήτρια γιαγιά μου πριν παντρευτεί και μετακομίσει στη Σητεία. Χρόνια δύσκολα, με κακουχίες, με τόσο σημαντική όμως τη σωστή διαπαιδαγώγηση του ανθρώπου, μέσα από ιστορίες και παραδείγματα, σοβαρά και αστεία, γεμάτα εικόνες από τη ζωή της Κρήτης. Μια εθνογραφία της Κρήτης μιας άλλης εποχής που επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας σε αρκετές εκφάνσεις του σύγχρονου πολιτισμού των κατοίκων του νησιού.