Υπομονετικά αδρανείς

«Έχω πάψει εδώ και χρόνια να πιστεύω ότι είμαι ένας καλός άνθρωπος. Με τα πολλά παραδέχτηκα πως είμαι ένας σαν όλους τους άλλους…»

Πέντε ήρωες. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Ένας συνταξιούχος, ο Αργύρης, και ο γιος του, ο Άρης. Ένα νεαρό ζευγάρι, η Νόρα και ο Παρασκευάς. Ένας νεαρός βιοπαλαιστής, ο Δήμος. Οι ζωές τους μπλέκονται. Ενεργούν αδέξια. Μόνη επιλογή να συνεχίσουν να προχωράνε μπροστά. Η αλλαγή τους τρομάζει αλλά είναι μονόδρομος. Μέσα από τους εσωτερικούς τους μονολόγους φωτίζεται ο φόβος, η μοναξιά, ο έρωτας και η απώλεια. Αρκούν για να τους μετακινήσουν από την αδράνειά τους;